เรื่องราวของอมิมา

สวัสดี! ฉันชื่อ อมิมา ลามี อายุ 15 ปี มาจากเผ่าลีซอ ฉันอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ยากจน การที่ได้กินอาหารครบสามมื้อถือว่าเป็นอะไรที่พิเศษสำหรับฉันมาก ทุกคนในหมู่บ้านล้วนอยากที่จะหนีความยากจน รวมถึงเพื่อนของฉันบางคนด้วย เมื่อ 4 ปีก่อนที่ฉันจะอาศัยอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแคร์คอนเนอร์ เพื่อนของฉันสองคนได้ชวนฉันให้เข้าไปหางานทำในเมืองด้วยกัน มีบางคนบอกพวกเราว่าไม่ควรไป แต่ทั้งสองก็ไม่ฟังคำคัดค้านและจากไป สองปีผ่านไปฉันไม่ได้รับข่าวสารเกี่ยวกับเพื่อนทั้งสองคนอีกเลย เมื่อฉันได้กลับมาเยี่ยมหมู่บ้านครั้งล่าสุด ฉันก็ได้พบกับพวกเธอ เด็กผู้หญิงทั้งสองกลับมามือเปล่าและติดเชื้อเอดส์กลับมาด้วย พวกเขาบังคับให้เด็กผู้หญิงหาเลี้ยงชีพด้วยการทำงานเป็นโสเภณีเด็ก เด็กผู้ชายบางคนในหมู่บ้านที่ได้หลับนอนกับพวกเธอบางคนก็ติดเชื้อเอดส์ด้วยเช่นกัน ฉันหันกลับมามองตัวเองว่า ถ้าไม่ใช่เพราะความกรุณาและความเมตตาของพระเจ้าฉันอาจเป็นหนึ่งในเด็กผู้หญิงที่เข้าเมืองเพื่อทำงานเป็นโสเภณีเด็กก็เป็นได้

(อมิมาอยากทำงานรับใช้พระเจ้าที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแคร์คอนเนอร์ เมื่อจบการศึกษาแล้ว)